عمل مصالحه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

در 60 سال گذشته، جنگ داخلی مخرب ترین شکل درگیری نظامی خشونت آمیز بوده است. زمانی که مسائل حل نشده و جناح ها آشتی نکرده اند، دوباره جنگ های داخلی شروع می شود. آشتی که از بازگشت به جنگ داخلی جلوگیری می کند، دشوارترین و مهم ترین وظیفه سیاسی دوران ما است.
روش‌های پدیدارشناختی می‌توانند انواع وفاداری را که افراد به گروه‌های مختلف گواهی می‌دهند، روشن کند: دولت، نهادهای قانونی و قضایی، نیروهای مسلح آن. نیروهای مسلح در شورش مجتمع های معدنی و صنعتی فراملی و شرکت های چند ملیتی. قاچاقچیان اسلحه عواملی که از بازرگانان، صاحبان زمین های ثروتمند، و شرکت های معدنی، از معادن و شرکت های چوب مالیات می گیرند. عواملی که از دیاسپورا کمک می گیرند. آدم ربایی برای باج. سیاستمداران و افسران نظامی درگیر سودجویی در جنگ بودند. باندهای جنایتکار
آشتی امکان‌پذیر نخواهد بود مگر اینکه حقیقت در مورد بی‌عدالتی‌هایی که محرک درگیری هستند و در مورد جنایاتی که در جریان درگیری انجام شده است، ثابت شود. چه نوع حقیقتی می توانند تولید کنند و چه نوع حقیقتی لازم است؟ آیا حقیقتی که کمیسیون حقیقت منتشر می‌کند، تعارض را حل می‌کند و بر آشتی تأثیر می‌گذارد یا به تداوم درگیری منجر می‌شود؟
تعداد زیادی از جنایات جنگی و جنایات معمولی که تحت پوشش جنگ مرتکب شده اند، تحلیل پدیدارشناسی می تواند عدالت انتقالی و عدالت ترمیمی را که ممکن است مصالحه نیاز داشته باشد، روشن کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات